Luchtgeblazen glasvezelkabeltechnologie is een engineeringtechnologie die gebruik maakt van hogedrukluchtstroom om de glasvezelkabel op een zwevende manier te leggen. De kern ligt in het gebruik van aerodynamische principes om efficiënte en veilige glasvezelkabelinstallatie te realiseren.
Basisprincipes en technische kenmerken
Luchtgeblazen glasvezelkabeltechnologie vertrouwt voornamelijk op de krachtcombinatie die wordt gegenereerd door perslucht om de installatie te voltooien, wat drie belangrijke mechanische effecten omvat:
Tractie: De trekker beweegt vooruit onder de druk van perslucht, waardoor een trekkracht op de glasvezelkabel ontstaat;
Ophangkracht: De hogesnelheidsluchtstroom vormt een luchtkussenlaag tussen de glasvezelkabel en de pijpwand, en de wrijvingscoëfficiënt wordt verminderd tot die van de traditionele tractiemethode;
Transportkracht: De hydraulische rupsband van de kabelblaasmachine duwt de glasvezelkabel continu, waardoor een synergetisch effect ontstaat met de trekkracht.
Kernapparatuur en materiaalkenmerken
Het systeem bestaat uit drie kerncomponenten:
Hogedrukluchtbron systeem: Levert perslucht met een druk van 0,6-1,5 MPa en een debiet van >10 m³/min.
Siliconen kern pijpleidingsysteem: De binnenwand siliconen kernlaag bevat een geleidingsgroef (microbuis met een diameter van >5 mm). De wrijvingscoëfficiënt is ≤0,15, wat zich kan aanpassen aan de kabelblaassnelheid van 60-100 m/min.
Geoptimaliseerde kabelstructuur:
Micro luchtgeblazen glasvezelkabel gebruikt HDPE buitenmantel + aramide versterkingslaag.
De diameter kan worden verkleind tot 3 mm en een enkele buis kan tot 288 glasvezels bevatten.